Kiki Faber (27) – inderdaad het nichtje van de welbekende Floor Faber – woont in Amsterdam, waar ze met haar grote mond, impulsiviteit en chaotische gedrag genoeg dingen meemaakt. Op viva.nl/kiki deelt ze elke week haar belevenissen.
Lees ook:
Kiki #140: ‘Ik heb beloofd om niemand iets te vertellen. Maar wat zit die meid in de problemen’
Woensdag
In de pauze heb ik ergens een salade gekocht. Mijn plan is om dat achter mijn bureau op te eten, maar als ik langs George, de conciërge loop, zegt hij: ‘Kom toch hier zitten, Kiki. Het is overal al zo ongezellig stil.’ Ik loop achter hem aan zijn hok in. Te midden van dozen, gereedschap en rommel staat een tafel en vanwege de anderhalve meter gaan we allebei aan een uiteinde zitten. Uit zijn tas haalt hij een pakje aluminiumfolie waarin een wrap met kousenband en kip zit. ‘Delen?’ vraagt hij als hij mijn salade ziet. Over het algemeen eet ik vegetarisch, maar die wrap ziet er een stuk interessanter uit dan mijn sla. ‘Graag,’ zeg ik. Hij pakt twee bordjes en verdeelt het eten. Ondertussen kletsen we over muziek. George weet alles van soul en funk te weten en laat op zijn telefoon liedjes horen en van sommige heb ik nog nooit gehoord. ‘Op deze ontmoette ik mijn eerste vrouw.’ Zacht zingt hij mee: ‘Got to get you into my life’. Als zijn ogen door de herinnering beginnen te stralen, bedenk ik hoe graag ik weer eens wil dansen, flirten en zoenen.
‘Wat zucht je?’ vraagt hij.
‘Ik heb zoveel zin om weer eens uit te gaan’ zeg ik. ‘Door die stomme coronacrisis voel ik me zo opgesloten. ’
‘Meisje, als ik iets heb geleerd in mijn leven is dat alles voorbij gaat. Dit duurt ook niet eeuwig. Het komt goed, echt waar.’ Hij geeft me een knipoog. ‘En dansen kan altijd!’ Hij zet de muziek harder en maakt danspassen die ik in oude clips wel eens heb gezien. Even later staan we samen te swingen.
Vrijdag
Als er aanbelt, doen Finn en ik altijd het raam open om te kijken wie er voor de deur staat. Dit keer is het Alexandro. ‘Is Finn er?’ schreeuwt hij.
‘Nee, hij is aan het werk, maar je mag best boven komen!’
Wanneer hij de trap oploopt, fix ik snel mijn haar en doe wat oogpotlood op. Alexandro mag dan wel gay zijn, het is ook een lekker ding.
‘Hi!’ Een beetje onzeker kijkt hij me aan. ‘Hoe gaat het?’
‘Prima.’ Ik vertel hem dat ik bijna elke lunchpauze dansles op soulnummers krijg van George. ‘Dat is de conciërge. Hij is al over de zestig en weet alle moves. Als de crisis voorbij is, willen we samen een keer naar een club gaan om te dansen.’
‘Tof!’ zegt hij. ‘Ik heb ook een vriend die helemaal gek is van soul.’
Ah, dat is een mooi haakje om te vragen naar zijn relationele status. ‘Hebben jullie al lang een relatie?’
‘We kennen elkaar van de middelbare school.’
‘Wat bijzonder. Meestal houden dat soort relaties niet zo lang stand. Ik heb eigenlijk maar een vriendin die is blijven plakken aan haar jeugdvriendje.’
‘Maar hij is mijn vriend niet.’
Verward kijk ik hem aan. ‘Oh sorry, ik dacht dat je zei…’
‘Ik val ook niet op jongens.’
‘O sorry,’ stamel ik weer. Ik weet zeker dat mijn wangen nu zo rood zijn dat ze vloeken bij mijn roze truitje. Waarom heeft Finn dan gezegd dat Alexandro gay is?
Wist je dat je nu wekelijks naar Kiki kunt luisteren?
Delen