Kiki Faber (27) – inderdaad het nichtje van de welbekende Floor Faber – woont in Amsterdam, waar ze met haar grote mond, impulsiviteit en chaotische gedrag genoeg dingen meemaakt. Op viva.nl/kiki deelt ze elke week haar belevenissen.
Lees ook:
Kiki #154: ‘Vrouwen hebben ook recht op een orgasme!’
Donderdag
Ik bel Floor om te overleggen over Alexandro, maar ik kom er niet tussen. Ze heeft het huis met de diarreekleurige bank gekocht en kan alleen nog maar praten over kleurenschema’s, pinterestmoodboards en een of andere designkast die ze wil kopen. ‘Je komt toch wel helpen schilderen?’ vraagt ze. ‘Ik wil zo snel mogelijk verhuizen.’
‘Tuurlijk,’ antwoord ik. ‘Ik wilde jou ook nog wat vragen…’
‘Oh, ik heb een wisselgesprek. App het me anders even. Dag schatje!’
Vrijdag
Straks ga ik naar Alexandro toe. Geen idee waar dat gesprek naartoe gaat en daarom ben ik ontzettend nerveus. Ik heb mezelf flink gepimpt, omdat ik me veel zelfverzekerder voel als ik glad geschoren ben, goed haar heb en strak in de make up zit. Stipt om half acht bel ik bij hem aan. Hij doet open en geeft me een snelle kus op mijn mond. ‘Heb je zin in thee?’
Ik ga aan de tafel zitten die ook dienst doet als bureau en aanrecht omdat hij zo klein woont en kijk toe hoe hij met zakjes en heet water in de weer is. Beter om niet meteen te beginnen over fake orgasmes, flutterige bedprestaties en onbegrepen liedjes, en daarom vertel ik dat George en ik vandaag in de pauze Midnight train te Georgia hebben gezongen. ‘Maar ik merk wel dat hij nog steeds last heeft van corona, hij is zo snel buiten adem.‘ Alexandro vertelt dat zijn oma een prik heeft gehad, en vervolgens praten we over wanneer we weer naar festival kunnen. Ondertussen bestudeer ik zijn gezicht. Zijn glanzende donkerbruine ogen met de lange wimpers. Die lekkere zoenlippen. Midden in zijn betoog over het vaccinatiebeleid zeg ik: ‘Ik stuurde je dat liedje alleen maar om te zeggen dat ik spijt had dat ik… Nou ja.. Ik had in bed natuurlijk niet alsof moeten doen. Maar ik denk wel dat we veel leukere seks kunnen hebben als we erover praten en eens wat andere dingen proberen.’
Het is of er achter zijn ogen een deur dichtgaat. ‘Ik weet het niet. Ik denk eigenlijk dat we gewoon niet zo bij elkaar passen.’ Het voelt als een stomp in mijn maag en ik ben nog naar adem te happen als hij de volgende klap uitdeelt. ‘Ik vind je heel leuk, maar ik ben niet verliefd op je, geloof ik.’
‘Maar waarom dan niet?’ Oh nee, heb ik die rare piepstem?
‘Ik weet het niet, het is er gewoon niet. Nadat je me dat liedje had gestuurd, dacht ik dat je me niet meer zag zitten, en ik merkte dat ik dat niet erg vond. Ik miste je niet, en dat hoort wel als je gek op iemand bent. Maar ik hoop wel dat we vrienden kunnen blijven. Dat als ik je bij Finn tegenkom we relaxed tegen elkaar zijn.’
‘Tuurlijk kan dat,’ zeg ik veel stoerder dan ik me voel. ‘Dan ga ik nu maar eens naar huis.’
‘Je kunt gerust nog even blijven,’ zegt hij. ‘Nog een thee?’
‘Nee dank je.’ Het kost me al mijn zelfbeheersing om niet in tranen uit te barsten en dat red ik niet erg veel langer.
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je in voor de VIVA-nieuwsbrief
Delen